Sidarta
U središtu Nepala
ostao je trag
običnog čoveka
to je tvoj usud
tvoj trnovit put.
Iskusio si obilje,
žene i lepota
zarobile su ti srce.
Za dobrobit voljenog sina
tvoj nesrećni otac
sagradio je vilu
i odabrao ti suprugu
a ti si se jedne večeri iznenada
nepokolebljivo uzdigao
do vrhova duhovnosti.
Sidarta je tvoje ime
žrtvovao si svoje srce
za hrabri čin buđenja.
Siddharta
Nel cuore del Nepal
il messaggio hai lasciato
di un uomo comune
il tuo grande destino
il tuo duro cammino.
In ricchezza e danaro
la tua vita hai vissuto
donne e bellezza
il tuo cuore han rapito.
Per il bene d’un figlio
una villa ti fece
tuo padre infelice
una moglie ti diede.
Una sera d’un tratto
il tuo saldo verdetto
è iniziata l’ascesa
di mudra e di gemme.
Siddharta il tuo nome
hai donato il tuo cuore
per il grande coraggio
ti sei risvegliato
Noć
U svetioniku noći
Večna je svetlost
U pogledu ljubavi
Skrivena čežnja.
Duboko u mislima
Najčistija želja.
La notte
Nel faro della notte
la luce che mai muore
Nello sguardo dell’Amore
si cela un batticuore
Nel profondo d’un pensiero
il più puro desiderio
Avgust
Udahni zvezdu
kad se zaželiš leta
u prekrasnom zraku
tu aromu mira.
Oslušni nebo svoje
kad neprekidno kiši.
Udahni svežinu zore
dok čekaš svoju zvezdu.
Agosto
Respira una stella
quando hai voglia d’estate
nell’aria più bella
profumo di pace.
Ascolta il tuo cielo
quando è pioggia incessante.
Respira quell’alba
mentre attendi una stella
Moja melodija
Poezija noći
je poput ukradenog poljupca
što preobražava sećanje
u siloviti uragan.
Poezija noći
postaje melodija
prelistava vreme
a uklanja prostor.
Poezija noći
je haiku ljubavi
što boji moj beskraj
u moru nade.
La mia melodia
Una poesia di notte
è un bacio rubato
che trasforma la memoria
in un enorme uragano.
Una poesia di notte
diventa melodia – scansiona il tempo,
eliminando lo spazio.
Una poesia di notte
è un Haiku d’amore
che colora il mio infinto
in mare di speranza
Moj san
Pisaću ti uskoro.
Sledićemo tvoju dušu,
moja je izgubljena.
Ići ćemo za tvojim pogledom
i živeti u mojim snovima.
Il mio sogno
Ti scriverò presto.
Seguiremo la tua anima
Ma ho perso la mia anima.
Proseguiremo il vostro sguardo
E vivrò nei miei sogni
Sa italijanskog prevela Aleksandra Jovičić
Ana Feriero: rođena 1994. u mestu Polena Trokija kod Napulja. Detinjstvo je provela u gradu Tore del Greko. Još kao dete je zavolela književnost, istoriju, a posebnu pažnju joj je privukla grčka kultura. Pohađala je kurseve klasičnog, modernog i savremenog plesa, kao i flaute i pijanole. Bila je polaznica raznih psihoterapeutskih seminara. Samostalno je proučavala živote svetaca (posebno orijentalnih), kao i istoriju umetnosti.
Objavljivala je u raznim zbornicima (Magic of Love, Poetic Collection – Ler, The crypt of desires, Point – Beyond the horizon, Pnin anthology Nabokov 2016) i magazinima (La Tofa, Shadows in the Mirror, )u Italiji.
Bila je finalistkinja na nekoliko međunarodnih poetskih festivala.
Aleksandra Jovičić: Rođena u Prištini, odrasla u Orahovcu. Diplomirala je na Odseku za opštu književnost i teoriju književnosti Univerziteta u Beogradu, masterirala na Departmanu za srpsku književnost i jezik Državnog univerziteta u Novom Pazaru. Piše poeziju, kratke priče i eseje. Njeni radovi zastupljeni su u domaćim, regionalnim i inostranim časopisima i književnim zbornicima. Dobitnica nagrade Mak Dizdar mladom pjesniku za najbolju neobjavljenu zbirku pesama (Stolac 2017). Zbirka Lutanja objavljena je i promovisana u Stocu 2018. godine u okviru festivala Slovo Gorčina.